Denemarken boven op AFFF 2007
Focus op Scandinavië
Hoewel Denemarken niet meer inwoners telt dan Vlaanderen, is er zowel kwalitatief als kwantitatief een fenomenale filmindustrie. Zelf ontdekte ik de Deense films in de nasleep van Dogma 95. Enfant terrible Lars von Trier en enkele collega-cineasten formuleerden hun “manifest”: tien regels waaraan een Dogmaregisseur zich moet houden. Dit zijn zeker niet de ideale voorwaarden om goede films te draaien, maar de provocatie werkte! De eerste Dogmafilms Festen (Thomas Vinterberg), The Idiots (Lars von Trier),… zijn stuk voor stuk pareltjes. Per definitie mag een Dogmafilm geen genrewerk zijn, dus sciencefiction en fantasy mag je niet verwachten onder de Dogmafilms. Ondertussen heeft echter ook von Trier zijn manifest achter zich gelaten. Medestander Thomas Vinterberg blikte zelfs al de toekomstparabel It’s All About Love in, die op het Brussels Internationaal Festival van de Fantastische Film 2003 te zien was.
Niet alleen de dogmafilms, maar de hele Deense filmindustrie scoort. In Amsterdam werd de publieksprijs door de Deense film Adam’s Apples in de wacht gesleept. Op het BIFFF 2007 was regisseur Anders Ronnow-Klarlund te gast. Hij begeleidde er de filmstudenten van Narafi en het Rits om drie kortfilms te maken.
Dit jaar was het thema van het AFFF trouwens de Deense film en met uitbreiding de Scandinavische film. Het AFFF bracht daarom de zwarte komedie Adam’s Apples (Denemarken), de martial arts Jade Warriors (Finland) en The Bothersome Man (Noorwegen) over de “spirituele en intellectuele leegte van de consumptiemaatschappij”.
Extreem, extremer, extreemst en Eyes Wide Open.
Behalve de Scandinavische film, waren er weer heel wat Aziatische producties. Ik denk aan de Zuid-Koreaanse The Host en de prachtige Japanse anime Paprika om twee goede films te noemen.
Een nieuw onderdeel van het programma is Eyes Wide Open. Festivaldirecteur Jan Doense verklaart “films die te raar zijn voor het AFFF”. Tijdens het samenstellen van het programma stoten de organisatoren op interessante films. Zoals het festival van Sitges zijn Midnight X-treme of Toronto zijn Midnight Madness kent, kan de filmfan nu in Amsterdam naar Eyes Wide Open. Er is geen gemeenschappelijke deler. Enkel de totale eigenzinnigheid van de makers valt in alle films op. De vier raarste films van Amsterdam werden om middernacht vertoond: Mad Cowgirl (VS, 2006, Gregory Hatanaka), Strange Circus (Japan, 2005, Sion Sono), Easter Bunny, Kil, Kill (VS, 2006, Chad Ferrin) en Bangkok Loco (Thaïland, 2004, Pornchai Hongrattanaporn).
Van Pan’s Labyrinth tot The Fountain
Ook de opener Pan’s Labyrinth mocht er zijn. Terecht werd de film met enkele Oscars bekroond. “Mijn films werken voor mij als sleutels naar de echte wereld. Als kind had ik ervaringen met geesten en faunen – fantasieën waarschijnlijk, maar ik ervaarde de verschijningen als echt. Daarbij ben ik doordrenkt met het katholicisme. Altijd knaagt bij mij een schuldgevoel over de zonden die ik zou hebben begaan.” (Regisseur Guillermo del Toro in de Volkskrant van 19/4/07).
Het AFFF opende de dag na het BIFFF. Dat is toch wel een heel slechte timing voor wie zoals ik beide festivals wil bijwonen. Het BIFFF was verhuisd naar Thurn & Taxis en moest zijn agenda afstemmen op de kalender van Thurn & Taxis. Dit verklaart de verhuis van maart naar de paasvakantie. Ook het AFFF had te maken met verhuisperikelen. Filmmuseum Cinerama, waar de voorbije jaren het hoofdprogramma werd getoond, wordt gesloopt. Het City Theater op het Leidse Plein werd de nieuwe locatie.
De programmering van beide festivals overlapt elkaar voor een groot deel. Ook Day Watch, de opvolger van Night Watch beide uit Rusland, de monsterfilm The Host, de debuutlangspeelfilm The Abondoned van Spanjaard Cerda, spoken- en sf-film Silk en sciencefictionanime The Girl Who Leapt Though Time, die in Brussel een uitstekende pers hadden gekregen, stonden in Amsterdam op het programma. Ik profiteer er steeds van om in Amsterdam enkele films te zien die ik in Brussel gemist heb. Zo zag ik nu pas 4th Dimension en de monsterkomedie The Host.
In eigen land is The Fountain van Darren Aronofsky een of twee weken in roulatie geweest. Nu kon ik de zoektocht naar de fontein van het eeuwige leven eindelijk op groot scherm zien. De regisseur nam eerder de fantastische low-budgetfilm Pi en het overdonderende Requiem For A Dream op. Het verhaal bestaat uit drie delen. De film start in de vijftiende eeuw af, een tweede deel speelt zich in onze tijd af en het derde deel in de vijfentwintigste eeuw. Deel drie schetst niet echt een toekomst, maar geeft veeleer een mystieke impressie.
Het AFFF telde zeventienduizend bezoekers. Dit zijn er zomaar twintig procent meer dan vorig jaar.
Oeuvreprijs voor Terry Gilliam
Op de openingsavond ontving Terry Gilliam een Lifetime Achievement Award uit handen van festivaldirecteur Jan Doense. Gilliam hoorde tot het onvergetelijke Monty Pythonteam. Hij maakte ondermeer de cut-off filmpjes die tussen twee sketches vertoond werden. Gilliam gaf een masterclass, deelde kwistig handtekeningen uit en zijn 12 Monkeys, Brazil, Fear and Loathing in Las Vegas werden vertoond. In het verleden ontvingen onder anderen Wes Craven en Paul Verhoeven deze oeuvreprijs.
Gilliam is van geboorte Amerikaan, maar woont nu in Groot-Brittannië en heeft de Britse nationaliteit. Hij staat garant voor heel eigenzinnige films. Dat betekent hoegenaamd niet dat al zijn films succes hebben. Zes jaar geleden schreef het AFFF ter gelegenheid van een eerdere retrospectief aan hem “Als hij faalt, faalt hij glorieus. Als hij slaagt, levert het onvergetelijke films op.” Zo kreeg hij The Man Who Killed Don Quichotte nooit af. Getuige de documentaire Lost in La Mancha - die niet in Amsterdam getoond werd. Overvliegende vliegtuigen, een zieke hoofdpersonage en overstromingen legden een vloek op deze productie. Als je ooit de kans krijgt deze tragikomische documentaire te zien, moet je dat zeker doen.
Palmares
Black Tulip Award: The Bothersome Man. Jens Lien. Denemarken.
Speciale vermelding: Mulberry Street. Jim Mickle. VS.
Zilveren Méliès voor Beste Europese Film: Ils. David Moureau en Xavier Palud. Frankrijk.
Genomineerd voor Gouden Méliès voor Beste Europese Fantastische Kortfilm: Maestro. Géza M. Tóth. Hongarije.
Publieksprijs Silver Scream Award: Adam's Apples. Anders Thomas Jensen. Denemarken.
Top-10 Publieksprijs Silver Scream (met bijhorende waardering)
Adam’s Apples 9,13
Pan’s Labyrinth 8,77
Crank 8,60
Paprika 8,43
Black Sheep 8,27
The Bothersome Man 8,23
The Fountain 8,08
The Host 8,02
The Girl Who Leapt Through Time 8,00
How To Get Rid Of The Others 7,99
Met dank aan Natasja Wielandt van het AFFF.
Meer info:
Frank Beckers
Maak jouw eigen website met JouwWeb